Me këtë rast, Akademia e Shkencave dhe Instituti i Arkeologjisë, organizuan një aktivitet që i kushtohej kryesisht 70 – .vjetorit të lindjes së Prof. Dr. Muzafer KORKUTI.

Në këtë aktivitet morën pjese edhe Luan Omari, Sekretar i Akademisë së Shkencave të R.Sh, disa akademikë dhe drejtues e  studiues nga shumë institucione shkencore të vendit, grupi i arkeologëve nga Kosova, si dhe shume punonjës të tjerë shkencorë, shokë, miq e dashamirës.

Në këtë ceremoni nderuan Profesor Muzaferin kolegët e ardhur nga larg, Prof. Jack Davis e Sherry Stocker nga Universiteti i Cincinatit, Prof. John Papadopulos e Sara Moris nga Universiteti i Kalifornisë, Prof. Kosta Zahos si dhe mbështetësi entuziast dhe i pakursyer për këtë veprimtari Prof. Richard Hodges.

Fjalën e rastit e mbajti Prof. Richard Hodges, pastaj foli Prof. Luan Omari dhe më pas disa personalitete të tjerë të shkencës së arkeologjisë.

Prof. Ilir GJIPALI, zëvendës drejtor i Institutit të Arkeologjisë, bëri një paraqitje të vecantë të aktivitetit të Prof. Dr. Muzafer KORKUTI, të cilën po e botijmë të plotë:

Prof. MUZAFER KORKUTI –

NJË JETË NË ARKEOLOGJI

Kam nderin të bëj një paraqitje të shkurtër të veprimtarisë kërkimore shkencore të Prof. Muzafer Korkutit

Lindi më 17 Maj 1936 në Fterrë të Sarandës. Mbaroi shkollën e mesme pedagogjike në Shkodër dhe pas tre vjet pune si mësues filloi studimet e larta në Universitetin Shtetëror të Tiranës në Fakulteti e Histori - Filologjisë, Dega Histori të cilat i përfundoi në 1962. Që gjatë periudhës së studimeve mori pjesë në disa ekspedita arkeologjike të cilat do të përcaktonin drejtimin e tij në jetë. Në 1962 u emërua në Institutin e Histori - Gjuhësisë, në Sektorin e Arkeologjisë, duke u lidhur kështu përfundimisht me arkeologjinë. Nga vitet 60' e deri sot me veprimtarinë e tij kërkimore studimore ka dhënë një kontribut të shquar për zhvillimin e arkeologjisë shqiptare. Ai reflektohet në punën e aktivitetin e gjerë përgjatë 45 vjetëve në arkeologji si studiues, pedagog e drejtues. Si specialist i prehistorisë ka kryer një sërë kërkimesh e studimesh që përfshijnë të gjitha epokat prehistorike nga ato të gurit të vjetër deri në fillim të epokës historike (si paleolit, mezolit, neolit, eneolit, bronc e hekur) duke u bërë një referencë shumë e rëndësishme për arkeologjinë prehistorike shqiptare. Në mënyrë të veçantë kontributi shkencor i Prof. Korkutit mbetet themelor në kërkimet e studimet për neolitin e eneolitin në Shqipëri duke u renditur tek prehistorianët më në zë të kësaj fushe jo vetëm në vendin tonë. Ndihmesa të veçanta që lidhen me veprimtarinë e tij studimore janë: përcaktimin kulturor të neolitit në vendin tonë, praninë e tre varianteve të tij të lidhura me rajonet e Ballkanit dhe më gjerë. Krijimi i një sistemi të periodizimit dhe kronologji së për neolitin dhe eneolitin. Evidentimin e një bashkësie të gjerë etno kulturore gjatë epokës eneolitike që i jep rol shumë të rëndësishëm në formimin e popullsive të mëvonshme ilire.

Në aspektin e kërkimit Prof. Muzaferi është shquar në drejtimin në terren të gërmime ve arkeologjike në shumë vendbanime të rëndësishme pre e protohistorike (15 të tilla) në të gjithë Shqipërinë si në Tren, Vashtmi, Dunavec, Burimas, Podgorie (Korçë), Cakran e Patos (Fier), Kolsh ( Kukës), Cetush e Gradec (Dibër),Katundas (Berat),Bënjë (Përmet), Konispol (Sarandë), Mallakastër etj. Po ashtu nëpërmjet ekspeditave përnjohëse të kryera në pjesën më të madhe të territorit të vendit ka mundur të vjelë një informacion të gjerë e me interes për kërkimet në prehistori e që pasqyrohen në një varg punime sh e publikimesh.

               Në fushën e botimeve Prof. Korkuti ka një veprimtari të gjerë shkencore me punime origjinale dhe vepra përgjithësuese. Në këtë prodhimtari të shumanshme bëjnë pjesë 40 artikuj të botuar në revistat tona shkencore periodike, 30 artikuj të tjerë në revista të huaja shkencore, është bashkautor i teksteve universitare si "Arkeologiia" 1972, 1993, i tekstit të Historisë së Shqipërisë "Les Illvriens" 1985, dhe i "Historisë së Popullit Shqiptar" 2003. Është autor i monografisë "Neolithicum und Chalkolithikum in Albanien" Mainz 1999, botuar nga Akademia e Shkencave e Heidelbergut (Gjermani) dhe i librit "Parailirët - Ilirët - Arbërit një sintezë e kërkimeve dhe studimeve për etnogjenezën e popullit shqiptar. Ka marrë pjesë në disa dhjetëra simpoziume e kongrese ndërkombëtare në Greqi, Itali, Gjermani, Francë, Spanjë, Zvicër, Kroaci, Turqi, Rusi, Afrikë e Jugut etj. Si kryeredaktor i revistës "Iliria" për një periudhë të gjatë, Prof. Korkuti ka ndikuar në botimin cilësor të saj, duke përgatitur shumicën e numrave që janë botuar.

Është zgjedhur Anëtar i Komitetit të Përhershëm të Shkencave Pre e Protohistorike Botërore (prej vitit 1986 e vazhdon të jetë aktualisht) dhe është anëtar korrespondent i Institutit Arkeologjik Gjerman.

Ka kontribuar në formimin e brezave të rinj të arkeologëve si pedagog i jashtëm i Universitetit të Tiranës ( 1968 - 2001) dhe në Universitetin e Prishtinës (1972 - 1975) si dhe në udhëheqjen e tyre për tema e disertacione. Ka mbajtur leksione speciale në shumë Universitete si në Universitetin Paris I, të Berlinit, Heidelbergut e Munsterit në Gjermani, në Romë, Pizë, Bari, Leçe, Bolonjë në Itali, në Athinë e Selanik, Greqi, Vjenë - Austri dhe Cincinati në SHBA.

Si specialist me shumë përvojë, ka kontribuar që arritjet e shkencës arkeologjike shqiptare dhe trashëgimia shumë e pasur e grumbulluar nga kërkimet arkeologjike në të gjithë Shqipërinë, të bëhen të njohura brenda e jashtë vendit nëpërmjet ngritjes së ekspozitave (Francë, Itali, Gjermani, Austri) dhe muzeve arkeologjik (Tiranë, Durrës, Apoloni, Butrint e Korçë).

Ka qenë për një kohë të gjatë në detyra drejtuese duke kontribuar direkt edhe në progresin e vazhdueshëm të arkeologjisë shqiptare jo vetëm për zgjerimin e thellimin e kërkimeve por edhe për përmirësimin e organizimit e funksionimit të Institutit. Si drejtor i zgjedhur i Institutit të Arkeologjisë në vitet 1998 - 2006, ka çuar më tej punën e drejtuesve të mëparshëm Profesorëve Ceka e Bodinaku duke i orientuar ndryshimet në k?hun e duhur për përshtatjen e kërkimeve dhe studimeve arkeologjike me kërkesat e kohës. Ai diti të krijojë e të forcojë lidhjet institucionale me shumë institute e organizma të tjerë shkencorë jashtë vendit që krijuan mundësi dhe perspektivë për zhvillimin. Hap pas hapi u zgjidhën dy problemet kryesore për sigurimin e të ardhmes së Institutit, ai i zgjerimit të kërkimit në të tre drejtimet: prehistori, antikitet e mesjetë duke përfshirë të gjithë arkeologët dhe e dyta shumë e rëndësishme, përgatitja e arkeologëve të rinj për të plotësuar radhët e lëna bosh nga largimi i shumë specialistëve në vitet '90. Tashmë kemi një Institut në aktivitet të plotë me projekte të ngritura nga Instituti dhe me bashkëpunim si me QNASH dhe institucione të huaja (aktualisht punohet në 30 projekte nga të cilat 20 janë bashkëpunime). Është ripërtëritur stafi shkencor i Institutit me specialistë të rinj të kualifikuar që përbëjnë sot afërsisht gjysmën e tij. Këto arritje pasqyrohen mjaft mirë dhe në fushën e publikimeve, ku për periudhën 2000-2005 janë botuar 12 monografi dhe 191 artikuj shkencorë në revistat tona shkencore dhe në 25 të huaja.

Pasioni për arkeologjinë, serioziteti e këmbëngulja për arritjen e rezultateve gjithnjë e më të mira, kërkues ndaj vetes dhe të tjerëve, janë cilësitë që i kanë garantuar suksesin Prof. Korkutit por edhe vlerësimin e respektin e kolegëve e bashkëpunëtorëve të tij në vite.

Veprimtaria dhe kontributi i Prof. Korkutit si studiues i fushës së arkeologjisë dhe drejtues janë sot pjesë e rëndësishme e historisë së shkencës arkeologjike shqiptare, shkencë që pret nga ai kontribute të tjera.

                                                               Prof. Ilir GJIPALI